Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2009

Μη με ρωτάς σε ... θυμόμαστε


Σαν σήμερα πριν από 27 χρόνια έφυγε ο Μάνος Λοϊζος. Ο μελωδός του μυαλού και της καρδιάς μας.
Στο φεστιβάλ της ΚΝΕ ήταν που ακούσαμε το χαμό του από τα μεγάφωνα. Θα ήθελε να είναι παρών. Και τότε και τώρα.

Λέει ο Μίκης Θεοδωράκης για το Μάνο Λοϊζο : "Από το πρώτο έως το τελευταίο τραγούδι του λάτρεψε μόνο έναν Θεό: το Λυρισμό. Νωχελικός, ονειροπόλος, αιθεροβάμων, δε ζήτησε από τη μουσική τίποτε άλλο, εκτός από την ψυχή της. Γι' αυτό και δεν προσπάθησε ίσως να εξοπλιστεί με τα όπλα που βοηθούν τον τραγουδοποιό και κυρίως τον συνθέτη να δαμάσει, να συνεργαστεί και να δώσει φόρμες στο υλικό του. Το τραγούδι του, σαν το σταφύλι, δε ζητούσε παρά μόνο τον ήλιο για να γλυκάνει και τον τρυγητή για να το κάνει μούστο και να το πιει. Ετσι, το ελληνικό τραγούδι του οφείλει μια ξεχωριστή, μοναδική και ανεπανάληπτη εποχή νεότητας και δε γερνά και δεν περνά. Αλλά, αντίθετα, θα αναγεννιέται κάθε στιγμή που θα συναντά τη ζωντανή ευαισθησία της ανθρώπινης καρδιάς... Μπόρεσε μ' ένα ανεπαίσθητο χαμόγελο κι ένα τραγούδι να πάει μια πήχη πιο πέρα από τον ορίζοντα".
Ο ίδιος πίστευε ότι το πολιτικό τραγούδι είναι «ένας ελάχιστος φόρος τιμής στις χιλιάδες των φτωχών παιδιών που πεινάνε, αγωνίζονται και σκοτώνονται καθημερινά». Γι' αυτούς έγραφε. Γι΄αυτούς βάδισε με ψηλά το κεφάλι στο πλάι του Κ.Κ.Ε.
Γι΄ αυτούς μελοποίησε το παρακάτω ποίημα (Ναζίμ Χικμέτ - μετάφραση Γιάννης Ρίτσος)
«Η πιο όμορφη θάλασσα είναι αυτή / που δεν την αρμενίσαμε ακόμα. / Το πιο όμορφο παιδί δε μεγάλωσε ακόμα./ Τις πιο όμορφες μέρες,/ τις πιο όμορφες μέρες μας, δεν τις ζήσαμε ακόμα. / Δεν τις ζήσαμε ακόμα. /Κι ό,τι πιο όμορφο, / κι ό,τι πιο όμορφο θα 'θελα να σου πω, / δε στο 'πα ακόμα, δε στο 'πα ακόμα»...

Αφήστε τα όλα για όταν αλλάξει η κυβέρνηση

Το θράσος τους δεν έχει όρια (θα ήταν περίεργο άλλωστε να είχε)

Στη συνεδρίαση του Δ.Σ. Αλίμου της 14/09/2009 ο δημοτικός σύμβουλος της παράταξής μας Χρήστος Δουρίδας έθεσε προ ημερήσιας διάταξης αρκετά θέματα που αφορούσαν την κατάσταση των σχολείων του Δήμου Αλίμου, ιδιαίτερα τώρα που υπάρχει το σοβαρό πρόβλημα της γρίπης. Το κυριώτερο που ανέδειξαν οι ερωτήσεις ήταν ότι οι σχολικές επιτροπές δεν έχουν αρκετά χρήματα, για να αγοράσουν τα στοιχειώδη μέσα υγιεινής που χρειάζονται άμεσα.

Η απάντηση που λάβαμε από τη μεριά του Δημάρχου αλλά και αρκετών δημοτικών συμβούλων της διοίκησης (ΠΑ.ΣΟ.Κ.) ήταν ότι “τι θέλετε και βάζετε αυτά τα ζητήματα τώρα, αφού σε λίγο θα αλλάξει η κυβέρνηση (!) και όλα θα λυθούν”. Με λίγα λόγια, λένε στους γονείς ότι περιμένετε να βγει το ΠΑ.ΣΟ.Κ.και θα μας λύσει όλα τα προβλήματα.

Μάλλον νομίζουν ότι απευθύνονται σε αδαείς, σε ανθρώπους που έχουν πάθει αμνησία, σε ανθρώπους που έπεσαν σήμερα από τον ουρανό και δεν γνωρίζουν ούτε την κυβερνητική θητεία του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά ούτε και την πρακτική του σαν αντιπολίτευση τόσα χρόνια. Σε ποιό ζήτημα άραγε, και ειδικότερα στην χρηματοδότηση της τοπικής αυτοδιοίκησης, διεφώνησε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. με την κυβέρνηση της Ν.Δ. Ακόμα περισσότερο. Μπορούν οι δήμαρχοι που πρόσκεινται στο ΠΑ.ΣΟ.Κ., να μας πουν που όρθωσαν το ανάστημά τους απένταντι στην κυβέρνηση της Ν.Δ. απαιτώντας και διεκδικώντας τα αυτονόητα ; Όλα τα άλλα είναι χάντρες για τους ιθαγενείς.

Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2009

Στη συνεδρίαση του Δ.Σ. Αλίμου της 14/09/2009 συζητήθηκε ο ισολογισμός της χρήσης 2008 του Δήμου Αλίμου.

Ο ισολογισμός του Δήμου δεν πρέπει να ειδωθεί από "τεχνοκρατική" σκοπιά, καθώς ανάμεσα στα άλλα, αποτυπώνει σε μια δεδομένη στιγμή (εδώ η 31/12) τα αποτελέσματα της πολιτικής της δημοτικής αρχής. Για να είμαστε πιο ακριβείς, αποτυπώνει το σωρευμένο αποτέλεσμα της πολιτικής όλων των δημοτικών αρχών. Δηλαδή η όποια κριτική γίνεται στον Ισολογισμό αφορά την τωρινή διοίκηση αλλά και όλες τις προηγούμενες. Κατά συνέπεια δεν "στεκόμαστε" μόνο στα νούμερα αλλά προχωράμε και στην ουσία, από που παίρνει και σε ποιούς δίνει ο Δήμος.

Κυριώτερο αποτέλεσμα της πολιτικής των διοικήσεων που στηρίχτηκαν από ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Ν.Δ. στον Άλιμο, είναι το ποσό των 17 εκατ. ευρώ (δεν είναι λάθος δεκαεπτά εκατομμύρια ευρώ είναι αυτά) τα οποία οφείλει ο Δήμος σε Τράπεζες και σε προμηθευτές του. Οι δε τόκοι για τα δάνεια είναι 780 χιλ.ευρώ περίπου ετησίως.

Δηλαδή για να εξηγούμαστε. Από τη μια μεριά υπάρχουν τα ποσά που οφείλουν οι κυβερνήσεις από το 1994 και μετά, από τους παρακρατημένους πόρους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (σύμφωνα με μελέτη που έχει δημοσιευθεί στον Τύπο μιλάμε για 9 δις ευρώ), και από την άλλη οι γαλαζοπράσινοι δήμαρχοι, οι οποίοι, αφού μέσω της ΚΕΔΚΕ συμφώνησαν να πάρουν μόλις 1,5 δις ευρώ σε ομόλογα, προχωρούν στη σύναψη δανείων τα οποία μέσω των δημοτικών φόρων και τελών πληρώνουν οι κάτοικοι του Δήμου μας. Προσέξτε. Μιλάμε για νεοδημοκράτες δημάρχους με κυβέρνηση της Ν.Δ. και για πασόκους δημάρχους με κυβέρνηση ΠΑ.ΣΟ.Κ. (μετά μας κατηγορούν ότι πολιτικοποιούμε τις δημοτικές εκλογές).

Ο εμπαιγμός δεν σταματά εδώ. Για πολλοστή φορά ζητήσαμε να μας πουν το ποσό που οφείλουν οι κυβερνήσεις στο Δήμο , και βέβαια ευθαρσώς δήλωσαν την πλήρη άγνοιά τους. Εννοείται ότι ούτε καν στον Ισολογισμό δεν αναγράφεται σαν απαίτηση το ποσό.

Από την άλλη για να ολοκληρωθεί η εικόνα. Από τα τακτικά έσοδα του Δήμου το 45% προέρχεται από φόρους και τέλη. Αν συνυπολογίσουμε και τα χρήματα που καταβάλλουν οι δημότες στα νομικά πρόσωπα του Δήμου (πολιτιστικός οργανισμός, παιδικοί σταθμοί,αθλητικός οργανισμός κλπ που δεν αναγράφονται στον Ισολογισμό), εύκολα βγαίνει το συμπέρασμα ότι ο Δήμος λειτουργεί σχεδόν αποκλειστικά μέσω της άγριας φορολόγησης των εργαζομένων και των λαϊκών οικογενειών του Αλίμου.

Συμπερασματικά το πρόβλημα δεν βρίσκεται στο ποιός είναι καλύτερος διαχειριστής, αλλά τι πολιτική εφαρμόζει. Αυτά είναι τα αποτελέσματα της πολιτικής τους. Και τόσο σοβαρή είναι η κριτική που κάνουν στην παράταξή μας, ότι δηλαδή αυτά που λέμε είναι ανεδαφικά, ανεφάρμοστα και άλλα ευτράπελα. Αλλά, κύριοι, η δική σας πολιτική είναι αυτή που έχει οδηγήσει το Δήμο στο δρόμο του "λουκέτου", αυτή είναι που θα οδηγήσει σε νέα επέλαση στα εισοδήματα των δημοτών.

Από την άλλη βρίσκεται η πολιτική εκείνη που προβάλλει αντίσταση, οργανώνει τους εργαζόμενους για διεκδίκηση λύσεων, για την παρεμπόδιση αντιλαϊκών επιλογών. Με αυτή την πολιτική καθημερινά δίνει τη μάχη η παράταξή μας η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ, παλεύοντας για την αλλαγή των συσχετισμών σε τοπικό και γενικότερο επίπεδο.