Ιστορίες καθημερινής τρέλας…

Το παρακάτω κείμενο μας το έστειλαν κάτοικοι της περιοχής στα σύνορα με το Παλιό Φάληρο. Το προσυπογράφουμε και το δημοσιεύουμε αυτούσιο. Τα σχόλια δικά σας...

Χρονοπούλου και Αμαλίας. Ανήκουν αυτές οι οδοί στο Δήμο Αλίμου;

Η απάντηση είναι "ναι", αν και ο δήμαρχός μας δεν θα ήταν σε θέση να απαντήσει γιατί μάλλον έχει ξεχάσει την ύπαρξή τους. Οι κάτοικοι παρόλα αυτά, επειδή είναι δημότες Αλίμου, θα ήθελαν να πουν "2 λογάκια" στο δήμαρχο.

Το πρώτο ζήτημα αφορά στην καθαριότητα των δρόμων. Οι κάτοικοι θα μπορούσαν να αναπτύξουν φιλικές σχέσεις με τους οδοκαθαριστές αλλά το πρόβλημα είναι ότι τους βλέπουν 1 φορά ανά 25 μέρες! Κρίνεται όμως απαραίτητη η παρουσία τους τουλάχιστον 1 φορά τη βδομάδα. Παρόλα αυτά καθαρίζουν θαυμάσια το δρόμο, αλλά κατόπιν ερώτησης των κατοίκων γιατί δεν καθαρίζουν και τα πεζοδρόμια (μιας και κάτω από τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα μαζεύονται σκουπίδια), η απάντηση ήταν ότι δεν έχουν εντολή να καθαρίζουν τα πεζοδρόμια, παρά μόνο τους δρόμους αφήνοντας να εννοηθεί ότι τα πεζοδρόμια "ανήκουν" στους κατοίκους! Με αυτό το σκεπτικό, όπως συζητήθηκε αργότερα από τους κατοίκους με χιουμοριστική διάθεση, αν βγάλουμε τραπεζάκια και καρέκλες στο πεζοδρόμιο και φτιάξουμε ταβερνάκια τα έσοδα θα είναι δικά μας αφού απλά αξιοποιούμε το πεζοδρόμιό μας!

Επιπλέον, η ατμόσφαιρα αλλάζει "ευχάριστα" όταν στην οδό Χρονοπούλου οι κάτοικοι αναγκάζονται να παίζουν "τυφλόμυγα" επειδή κατά καιρούς αργούν να ανάψουν τα φώτα ή σε περίπτωση καμένου λαμπτήρα η αντικατάσταση αργεί. Το αποτέλεσμα είναι οι κάτοικοι να αφήνουν αναμμένα τα φώτα των σπιτιών τους. Αναρωτιούνται μάλιστα, πώς γίνεται αυτό τη στιγμή που τα δημοτικά τέλη φτάνουν να είναι περισσότερα από το ρεύμα!

Ακόμα, ως δημότες Αλίμου χρειάζεται να διευθετήσουν διάφορες υποθέσεις τους σε άλλα σημεία του δήμου. Και εδώ αρχίζει η πλάκα! Αν για παράδειγμα χρειαστεί κάποιος να πάει στο ΚΕΠ ή στο Δημαρχείο στη Θουκυδίδου ένα 20λεπτο περπάτημα τουλάχιστον είναι αναγκαίο. Το περπάτημα βεβαίως είναι υγεία αλλά η γειτονιά μας δεν είναι Πανεπιστημιούπολη και έτσι δεν είναι όλοι οι κάτοικοι σε θέση να διανύσουν την απόσταση περπατώντας. Πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να χρησιμοποιήσουν ταξί. Και ας μη μιλήσουμε για το πώς θα φτάσουν στο Κ.ΑΠ.Η. το οποίο βρίσκεται κοντά στο Μπραχάμι.. Κρίνεται απαραίτητη μία τοπική συγκοινωνία με καλά μελετημένο δρομολόγιο ώστε να εξυπηρετούνται οι κάτοικοι από τη μία άκρη του δήμου ως την άλλη. Για να φτάσει κανείς από την περιοχή μας στην Ιωνίας ή στη Θεομήτορος πρέπει να αλλάξει τουλάχιστον 2 συγκοινωνίες. Χρειάζεται όμως και μία συγκοινωνία που να ενώνει το Π. Φάληρο με τον Άλιμο.

Μιας και αναφέραμε το Κ.ΑΠ.Η. κοντά στην περιοχή μας υπάρχει μόνο το Κ.ΑΠ.Η Π.Φαλήρου στο οποίο βεβαίως οι δημότες Αλίμου δεν μπορούν να γραφτούν! Το πλησιέστερο Κ.ΑΠ.Η είναι κοντά στο Μπραχάμι, οπότε πάλι απαιτείται η «συχνότατη» συγκοινωνία που λέγαμε ή μετακίνηση με ταξί ή τα πόδια, πράγμα επικίνδυνο κυρίως αν έχει νυχτώσει. Θα ήταν προτιμότερο οι ενδιαφερόμενοι να γίνουν δεκτοί από το Κ.ΑΠ.Η Π.Φαλήρου, με το σκεπτικό ότι τα Κ.ΑΠ.Η. θα δέχονται κόσμο με βάση την εγγύτητα των κατοίκων της περιοχής και όχι απαραίτητα το Δήμο, πράγμα που διευκολύνει την κατάσταση κυρίως αν 2 δήμοι συνορεύουν.

Σε γενικές γραμμές οι κάτοικοι νιώθουν απογοητευμένοι και απομονωμένοι, ότι δεν ανήκουν πουθενά. Ιδιαίτερα σαρκαστικά αντιμετωπίστηκε το γεγονός ότι παραμονή των δημοτικών εκλογών συγκεκριμένες δημοτικές παρατάξεις θα θυμηθούν και πάλι την ύπαρξη μας στέλνοντας φυλλάδια! Σε αυτό το πλαίσιο σχολιάστηκε θετικά η επίσκεψη στην περιοχή μας του κ. Χρήστου Δουρίδα, δημοτικού σύμβουλου της Αγωνιστικής Δημοκρατικής Ενότητας Αλίμου.

Το συμπέρασμα είναι ότι όλοι οι κάτοικοι της περιοχής νιώθουν να βαραίνουν κάτω από τα προσωπικά τους προβλήματα, είτε αυτά σχετίζονται με την οικογένεια αλλά κυρίως με οικονομικά προβλήματα. Έχουν αρχίσει να αντιλαμβάνονται τι φταίει, με βάση ποια πολιτική προκαλούνται αυτά τα προβλήματα και αυτό που δεν θέλουν πια να γίνεται είναι δικομματική αλλαγή και στα πλαίσια του δήμου!